چشم ها را باید شست... جور دیگر باید دید

اتومبیل جلویی خیلی آهسته پیش می رفت وبا اینکه مدام بوق می‌زدم، به من راه نمی داد. داشتم خونسردی ام را از دست می‌دادم که یکدفعه چشمم به‌‌ نوشته ی کوچکی روی شیشه‌ی عقبش افتاد: راننده ناشنواست، لطفا صبور باشید!" مشاهده این نوشته همه چیز را تغییر داد! بلافاصله آرام گرفتم و سرعتم را کم کرده وچند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدم اما مشکلی نبود. ناگهان با خودم زمزمه کردم: آیا اگر آن نوشته پشت شیشه نبود ،من صبوری به خرج می‌دادم؟ راستی چرا برای بردباری در برابر مردم به یه نوشته نیاز داریم!؟ اگر مردم ، نوشته هایی به پیشانی خود بچسبانند،،با آنها صبورتر و مهربان خواهیم بود؟ نوشته های همچون: "کارم را از دست داده ام" " در حال مبارزه با سرطان" "در مراحل طلاق گیر افتاده ام" "عزیزی را از دست داده‌ام" ، "احساس بی ارزشی و حقارت می‌کنم" ، "در شرایط بد مالی و ورشکستگی قرار دارم" “بعد از سالها درس خواندن، هنوز بیکارم” “مریضی در خانه دارم” ... و صدها نوشته دیگر شبیه اینها. همه درگیر مشکلاتی هستندکه ما از آن چیزی نمی دانیم. بیائیم نوشته های نامرئی همدیگر راخوب درک نموده و با مهربانی، به یکدیگر احترام بگذاریم .. ! چون، همه چیز را نمیشود فریاد کرد..